Her senenin sonunda ufaktan bir muhasebe yapar herkes. Ayy ne çabuk geçti bu yıl, ne ara yıl sonu geldi feryatlarının altında, bu yıl için tasarladıklarımın ne kadarını gerçekleştirebildim sorusu yatar. Cevap genelde pek tatmin edici değildir. En azından benim için durum bu oluyor genelde. Hele üniversiteden mezun olduğum son birkaç senedir sanki zaman hızla akarken, ben hep yerimde öylece bakıyorum. Yanlış anlaşılmasın mutsuz, melankolik filan değilim ama ne yöne gideceğimi bilemiyorum sanki. Gitmek istediğim yollar hep kapalı. 2018'e girerken dileklerim de hep cılız ve korkak kaldı. Her sene coşkuyla alınan kararlar, hevesli hevesli başlanan diyetler, spor programları, çalışma yöntemleri yok. Ajanda bile almadım bu sene. Bu bloga da heyecanlı heyecanlı başlamıştım bir zamanlar. Makyajla hala ilgili olup, sevsem de kozmetik yazasım yok sanırım artık. Kendi adımla yazdığım ve 7 sülalem blogdan haberdar olduğu için şuan yaptığım gibi manasız iç dökmek de akıllıca olmaz :D Ama insan kendini kaybolmuş hissettiği dönemlerde iyi hissettiği bir yerde olmak istiyor sanırım. O yüzden buradayım gece gece bloga nasıl devam etsem kararını, satırlar devam ettikçe almaya çalışıyorum. Her ne paylaşmak istersem paylaşacağım, beni yeniden heyecanlandıracak, şuan hayatımda kontrolü bende olan tek şey olarak bloguma dönmeye ihtiyacım var sanırım. Nasılını ise zaman gösterecek...
