Sıradan bir günün ardından eve geliyorum kafamda yüzeysel kaygılar! Blogdur, İnstagramdır bakınıyorum öyle bir görsem yine terörü lanetliyoruz postları! Gördüğüm anda kafamdan geçen ''yine mi'' sorusu bile durumumuzun vehametini açıklamaya yeterli diye düşünüyorum.
Bu devler tepişirken altlarında ezilen canlar, senaryosunu dünyanın diğer ucunda birilerinin masa başında yazdığı filmin ülkemdeki sefalet içinde figüranları! Ne desem, bu defa ne söylesek hep birlikte? Kanıyor bu ülkenin hiç kapanmayan yarası. Bizler de uzaktan izleyebiliyoruz yalnızca bize biçilmiş rolleri oynayarak. Belki biraz isyan ediyoruz böyle mecraları kullanarak, belki profil fotoğraflarını karartıyoruz. Ama hepimiz yine bir haber sayfasında verilen ölü sayısında sadece bir sayı olmaya aday. Ölmesin kimse artık ölmeyelim!
allah terörün belasını versin rahat bıraksınlar şu ülkemi artık bıktık kaç yıldır bitmedi gitti bu illet.
YanıtlaSilAllah rahmet eylesin. Her gün şehit haberi duymaktan bıktık. Dün Ankara, bugün Diyarbakır. Daha ne zamana kadar sürecek bu! Terörü destekleyende, yapanında sonunun ne olacağı belli. Allah belalarını verecek!
YanıtlaSil